صبح است و آفتاب از پس بارش سحر
بر یال کوه می روم از بیم بوته ها
گویم: ((یین از پس چل سال و بیشتر
باز این بهار و همان کوه و بازه است
بر شاخسار شوره گرپنیر مرغکی
گویند: نــگاه تــازه بــیاورکه بنگری
در ز‌یر آفتاب همه چیز تازه است)).